Ιστορία του σπορ:
Η κολύμβηση μετ’ εμποδίων αποτελεί ένα από τα σπορ τα οποία εμφανίστηκαν στους 2ους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι το 1.900μ.Χ..
Το άθλημα αυτό πραγματοποιήθηκε σε συνολική κολυμβητική απόσταση 100 μέτρων, με τρία ενδιάμεσα εμπόδια, τα οποία έχουν ιδιαίτερη φιλοσοφία ώστε σταδιακά να δοκιμάζουν με διαφορετικό τρόπο τις αντοχές και τη δύναμη των συμμετεχόντων αθλητών.
Οι κολυμβητές αγωνίζονταν σε τετράδες. Ξεκινούσαν με εκκίνηση και κολυμπώντας μια απόσταση 25 μέτρων περίπου έφταναν στην πρώτη δοκιμασία.
Το πρώτο εμπόδιο ήταν ένας κάθετος σωλήνας ύψους 5 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στον οποίο έπρεπε να αναρριχηθούν φτάνοντας ένα σημείο κοντά στην κορυφή, όπου ακουμπούσαν ένα σημάδι για να αποδεσμευτούν του εμποδίου έχοντας περάσει αυτό με επιτυχία. Στην περίπτωση που δεν τα κατάφερναν είχαν όσο χρόνο χρειάζονταν να ξαναδοκιμάσουν. Αν τελικά αποτύγχαναν, η προσπάθεια σταματούσε και ακυρώνονταν. Το εμπόδιο αυτό δοκίμαζε ουσιαστικά τη δύναμη των συμμετεχόντων αθλητών στα χέρια καθώς και τη δεξιοτεχνία διαχείρισης του βάρους τους.
Ολοκληρώνοντας επιτυχώς το πρώτο εμπόδιο, διένυαν ακόμη μια απόσταση περίπου 25 μέτρων για να φτάσουν στη δεύτερη δοκιμασία.
Το δεύτερο εμπόδιο ήταν μία βάρκα για κάθε αθλητή στο διαμήκη της τοποθετημένη, την οποία έπρεπε να περάσουν από κάτω με άπνοια (μακροβούτι), συνολικού μήκους περίπου 6 μέτρων. Αναλόγως ταχύτητας κολύμβησης η οποία οδηγούσε σε ανάγκη να ξεκουραστεί ο αθλητής ώστε να είναι σε θέση να κάνει μακροβούτι, οι αθλητές μπορούσαν να κινηθούν γρήγορα ή αργά ώστε να ξεπεράσουν το εμπόδιο. Το εμπόδιο αυτό δοκίμαζε τους συμμετέχοντες στην ικανότητα γρήγορης ξεκούρασης (καλή φυσική κατάσταση) και υποβρύχιας κίνησης με άπνοια (κόψιμο της ανάσας).
Έχοντας υπερβεί και αυτό το εμπόδιο, οι αθλητές κολυμπούσαν ακόμη 25 μέτρα για να φτάσουν στην Τρίτη και τελευταία δοκιμασία.
Το τρίτο εμπόδιο ήταν ένα κοντό φουσκωτό σκάφος για κάθε αθλητή κάθετα τοποθετημένη, το οποίο έπρεπε να ξεπεράσει ο καθένας από πάνω. Φτάνοντας λοιπόν στο σκάφος αυτό οι αθλητές, έπρεπε με δύναμη στα χέρια να ανέβουν πάνω στο σκάφος, να τρέξουν στην απέναντι πλευρά και στη συνέχεια να κάνουν βουτιά στη θάλασσα. Το εμπόδιο αυτό δοκίμαζε την δύναμη σε χέρια και πόδια μαζί με την ταχύτητα στην κίνηση του αθλητή.
Ο αγώνας ολοκληρωνόταν, με κολύμβηση 20 περίπου μέτρων μέχρι τη γραμμή του τερματισμού. Οι νικητές αναδεικνύονταν βάσει των επιδόσεών τους στο χρόνο (ο μικρότερος χρόνος ήταν ο καλλίτερος).
Η φιλοσοφία των εμποδίων ουσιαστικά ζητούσε διαχείριση της ταχύτητας στην κολύμβηση ώστε να βελτιστοποιήσει ο αθλητής το χρόνο και να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο γρήγορα και σωστά, χωρίς να είναι εξουθενωμένος.
Το σπορ αυτό, αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, καταργήθηκε από τους Ολυμπιακούς ως σκληρό. Σήμερα, το σπορ αυτό σε πιο ήπια μορφή (σε πισίνα και χωρίς το εμπόδιο της ανύψωσης), παραμένει μόνο στο Στρατιωτικό Πένταθλο.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Η σύγχρονη αναβίωση της Κολύμβησης μετ’ εμποδίων, ξεκίνησε το 2016 στη Σύρο, στο πλαίσιο του TRIMORE Syros Triathlon, από την TRIMORE Sport Events. Εκεί, με τη χρήση φουσκωτών βαρκών και ενός γερανού ο οποίος κρατούσε δύο σκοινιά με κόμπους στα 6 μέτρα, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, μια προσομοίωση του παλαιού Ολυμπιακού αθλήματος της Κολύμβησης μετ’ εμποδίων. To event διενεργήθηκε επίσης το 2017 και 2018 στο λιμάνι της Ερμούπολης.
Σύγχρονο Obstacle Swimming:
Η TRIMORE Sport Events με σκοπό να δημιουργήσει και προσφέρει ιδιαίτερα συναρπαστικές και αξέχαστες αθλητικές και ψυχαγωγικές εμπειρίες, αποφάσισε την αναβίωση του υπέροχου αυτού δυναμικού σπορ. Σχεδίασε τα εμπόδια βάσει της πρώτης εφαρμογής, προσπαθώντας πάντα να δημιουργήσει συνθήκες απόλυτης ασφάλειας των αθλητών. Στην εφαρμογή της Σύρου, χρησιμοποιήθηκαν εμπόδια με τον τρόπο της πρώτης Ολυμπιακής εφαρμογής (δηλαδή πραγματικά φουσκωτά σκάφη) ενώ σχετικά με την αναρρίχηση, επιλέχθηκε η λύση του μεταξωτού (για να μην δημιουργεί εγκαύματα από την τριβή στο σώμα των αθλητών) σκοινιού με κόμπους. Επίσης, επιλέχθηκε η αναδίπλωση της διαδρομής σε δύο αποστάσεις (πήγαινε - έλα) των 50 μέτρων ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες 6 εμποδίων ανά αθλητή (διπλό πέρασμα από κάθε εμπόδιο).
Σε κάθε εμπόδιο, υπήρχε ένας κριτής για κάθε αθλητή καθώς επίσης και ένας κριτής στην αναστροφή. Δεδομένου ότι τα σκάφη είναι δυνατόν να μετακινηθούν, οι αθλητές κινούνταν στην επιστροφή, στην πλευρά του αντιπάλου τους ώστε να διανύσουν ακριβώς την ίδια απόσταση και να υπερβούν ακριβώς τα ίδια εμπόδια. Οι αθλητές αγωνίζονταν σε ζευγάρια, αντίπαλος όμως όλων των αθλητών ήταν ο χρόνος. Οι 4 γρηγορότεροι χρόνοι ανδρών και οι 4 γυναικών, προκρίνονταν για τον τελικό, ο οποίος για κάθε φίλο διενεργείτο σε δύο σειρές για την ανάδειξη των γρηγορότερων χρόνων.
Κατόπιν της εκκίνησης και του κολυμπιού μικρής απόστασης, το πρώτο εμπόδιο ήταν το σκοινί, το οποίο θα έπρεπε οι αθλητές να ανέβουν (άνδρες 4,5 μέτρα από την επιφάνεια του νερού, γυναίκες 3 μέτρα) ακουμπώντας άνδρες - γυναίκες το αντίστοιχο χρώμα μαντιλιού. Στην περίπτωση αδυναμίας να φτάσουν το μαντίλι, θα έπρεπε να δοκιμάσουν κατ’ ελάχιστον 2 φορές. Αν επιθυμούσαν να συνεχίσουν χωρίς να κατακτήσουν το εμπόδιο αυτό, συνέχιζαν με ποινή 2 λεπτών στον τελικό τους χρόνο. Ακολουθούσε κολύμβηση προς το δεύτερο εμπόδιο για την βουτιά συνολικής υποβρύχιας κίνησης 6 μέτρων κάτω από σκάφος. Στη συνέχεια κολύμπι μέχρι το επόμενο εμπόδιο, ένα χαμηλό φουσκωτό σκάφος στο οποίο έπρεπε να σκαρφαλώσουν και να βουτήξουν από την άλλη πλευρά. Τελειώνοντας με τα εμπόδια της πρώτης διαδρομής έπρεπε να κολυμπήσουν προς μία σημαδούρα, να κολυμπήσουν γύρω της και ακολούθως να γυρίσουν στην διαδρομή του αντιπάλου τους, ξεπερνώντας τα εμπόδια ανάποδα (από το τρίτο προς το πρώτο). Οι αθλητές ολοκλήρωναν τον αγώνα τους και σταματούσε το χρονόμετρο, ακουμπώντας τον τοίχο.
Η TRIMORE Sport Events έχει σχεδιάσει τα εμπόδια ώστε να κατασκευαστούν όλα φουσκωτά και προσφέροντας απόλυτη ασφάλεια στους αθλητές. Πρόκειται να κατασκευαστούν και να οργανωθεί ένας κύκλος πρόκρισης αθλητών σε κολυμβητήρια όλης της Ελλάδος και ακολούθως τελικός με τους 50 καλλίτερους χρόνους ανδρών και 50 γυναικών, στη λίμνη της Βουλιαγμένης.
